Bonvolu ankaŭ viziti mian hejmpaĝon kaj ankaŭ mian ipernitejon.

2008/08/24

Per, ne por!

Esperantujo estas komunumo da homoj kiuj uzas esperanton kaj agas por esperanto. Ŝajnas ke preskaŭ ĉiu esperantisto kunsentas pri tio. Tamen, tiu komunumo estas tre malforta, ĝi ŝajnas pli al la komunumo da homoj kiuj ŝatas piedpilkon ol al la judaj komunumoj ekster Israelo kiuj uzas propran lingvon, kiel, ekzemple, la jidan. Sed fakte, ekzistas pluraj esperantaj komunumoj. Estas tiuj kiuj kredas je ĝia oficiala ideologio, estas aliaj kiu nur amuziĝas per esperanto, estas tiuj kiuj serĉas koramikon per ĝi kaj, ekzemple, tiuj kiuj studas esperantologion aŭ interlingvistikon.

Malgraŭ esti precipe hobia afero, en Esperantujo estas kelkaj fortaj komunumoj, ene de kiuj esperanto fartas bone. Tiaj komunumoj ne estas por-esperantaj, estas per-esperantaj. Ekzemple, la interlingvistika komunumo celas studi la lingvon kaj ties parolantojn, la familioj kiuj uzas ĝin celas la familion, ne esperanto mem, kaj tiuj kiuj amuziĝas pere de ĝi, celas amuziĝon, sociumadon, kaj tiel plu, sed ne verdigi la mondon. En ĉiuj el tiuj komunumoj, la kerna celo ne estas esperanto mem, estas alia afero. Do, ekzistaj komunumoj ke, pro iu ajn kialo, elektis esperanton kiel propra lingvo, kaj ene de ili la lingvo fartas bone. Kontraŭe, laŭ mia sperto, multaj el la ideologiaj esperantistoj, tiuj kiuj fakte ne estigas realan komunumon, ĉar ne tre bone konas unu la alian, estas tiuj kiuj plej malbone regas ĝin. Tiel, la ligoj inter ideologiaj esperantistoj estas malfortaj, kontraŭe, la ligoj inter homoj kiuj kundrinkas kune aŭ esperantologiumas estas pli fortaj. Kompreneble, homoj kutime estas anoj de pluraj komunumoj. Oni povas esti "ideologiaj" esperantistoj kaj samtempe esti anoj da eta grupo da homoj kiuj ĉiu jare renkontas en IJK por drinki, paroli, danci kaj sociumi. Por kompreni kion mi celas, gravas kompreni la malsameco inter reala komunumo kaj imaga komunumo. Katalunoj, kiel esperantistoj ideologiaj, estigas imagan komunumon, ili ne konas unu la alian kaj celas nenion kune. Kontraŭe, homoj kiuj komercas kune pri iu ajn afero, aŭ koncertas kune per esperanto, estigas realan komunumon.

Laŭ mi, esperanto nur estos "normala" lingvo, tiel mi kvalifikas ĝian sukceson, se iu ajn reala komunumo (homoj kiuj konas unu la alian kaj laboras por iu komuna celo, formante fortan reton) uzas ĝin por iu ajn celo. Tiel, mi subtenas ke ne estas utile labori por disvastigi esperanton. Tiaj klopodoj ĉiam estos malsukcesaj. Kio gravas, ne estas esperanto mem, estas fari ion ajn per esperanto, tio estas, ke nia lingvo devenu la necesan ilon por fari ion kio gravas al aro da homoj kiuj konas unu la alian kaj estigas fortan reton kiu regas ilian vivon.

Tiel, se la estonteco de esperanto estas kiel sia estanteco, tio estas, imaga komunumo da esperantistoj, por ĉiam ĝi estos strangaĵo. Tamen, se kontraŭe, vi celas ion ajn per esperanto (krom esperanto mem) ĝi sukcesos. Ne forgesu, la kerna celo de Zamenhof estis homaranismo, ne esperanto mem. Esperanto estis nur ilo por unuigi la homaron, lia vera projekto. Do, uzu esperanton por ĉio ajn krom disvastigi ĝin. Tiel vi helpos la verdan lingvon pli ol vi faras nun. Nun, mi aŭskultos iom da bona muziko en esperanto. ;-)

Freŝaj komentoj